Eind jaren zeventig kwamen regelmatig bezoekers uit Singapore in de samenkomst in Rotterdam. De meesten van hen werkten voor Singapore Airlines en kwamen in hun vrije tijd naar de diensten, als zij tijdelijk tussen de vluchten door in een hotel bij Amsterdam verbleven. Eens had één van de stewards tijdens een vlucht het eten niet voldoende warm opgediend. De persoon aan wie hij het eten serveerde, had een leidinggevende functie binnen Singapore Airlines en in het kader van een kwaliteitscontrole was hij aan boord van het vliegtuig gestapt. De betreffende steward stond een zware sanctie te wachten, mede vanwege het feit dat deze leidinggevende bekend stond als een hard persoon. ‘s Avonds in het hotel bad de steward tot de Here of Hij hem wilde helpen. Daaropvolgend vroeg de leidinggevende aan de steward welk geloof hij aanhing, omdat zijn hart op een bijzondere wijze verzacht was voor hem. De steward vertelde het hem en nodigde hem uit naar de samenkomst in Rotterdam te komen.

In Rotterdam zag hij de film “De Diepte roept tot de Diepte” van William Branham, waarin ook onderscheiding en genezing voorkomen. Diep onder de indruk van de werken van de Heilige Geest begon hij tijdens deze film te huilen en stopte daar niet mee tot het einde van de film. Later getuigde hij hoe hij was aangeraakt en vanaf dat moment ook de behoefte om te roken kwijt was geraakt. Naderhand liet hij zich dopen in de ware Christelijke doop in een gemeente in Singapore. Het aantal personen van Singapore Airlines dat de samenkomst in Rotterdam bezocht nam in 1979 zodanig toe dat deze opwekking de aandacht van de media trok in Singapore. In maart 1979 verscheen een artikel in een krant in Singapore over dit fenomeen, waarin ook de samenkomst van Rotterdam genoemd werd.

Eén van de Christelijke stewards was na deze gebeurtenissen eens met een andere steward, van Hindoestaanse afkomst, tijdens een tussenstop in Amsterdam. De Hindoestaanse steward werd bij het bezoek aan de stad aangereden door een tram en levensgevaarlijk gewond naar het ziekenhuis gebracht, met een zware hersenbloeding. De Christelijke steward belde Harry van der Stel op vanuit Amsterdam om voor zijn collega in het ziekenhuis te bidden. Op een speciale wijze kwam vervolgens de Hindoestaanse steward door de noodzakelijke operaties heen en knapte volledig op. Het feit wil dat men precies op dat moment een documentaire aan het maken was in het ziekenhuis en men deze gebeurtenis daar, met de uiteindelijk zeer goede afloop, gefilmd heeft. Later was Harry van der Stel in Singapore op een zendingsreis en werd tijdens dit verblijf uitgenodigd door deze Hindoestaanse steward voor een diner, die daarmee, hoewel hij geen Christen was, toch zijn dankbaarheid wilde tonen.